Het spel wordt gespeeld op een rond bord, dat hieronder getoond wordt samen met de beginopstelling.
Stukken lopen en slaan als in Shatranj: koningen, torens, en paarden bewegen als in gewoon schaak. Lopers (eigenlijk: olifanten) gaan twee vakjes diagonaal, en mogen daarbij over een eventueel op het tussenliggende veld staand stuk springen (vergelijkbaar met het springen van een paard). Dames (eigenlijk: generaals) gaan een vakje diagonaal. Pionnen hebben geen dubbele eerste stap, maar zetten verder als pionnen in het gewone schaakspel (recht vooruit lopen, schuin vooruit slaan). In Byzantijns schaak kunnen pionnen niet promoveren. Wanneer twee pionnen van een speler die in tegenovergestelde richtingen bewegen elkaar ontmoeten zodat ze allebei niet meer verder kunnen lopen, dan mag de tegenstander beide pionnen van het bord nemen: dit telt niet als zet.
Een speler wint het spel door de tegenstander mat te zetten, door de tegenstander pat te zetten, of door `kale koning': door het nemen van het laatste stuk behalve de koning van de tegenstander. Echter, in dit laatste geval kan de tegenstander gelijkspel halen door in de direct daarop volgende zet de andere koning ook kaal te maken, d.w.z., door het allerlaatste niet-koning stuk te slaan.